χοϊείος

-εία, -ον, Α

αυτός που έχει την περιεκτικότητα ενός χου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χόος / χοῦς (Ι) «μέτρο υγρών» + κατάλ. -ιεῖος (πρβλ. μην-ιεῖος, ταλαντ-ιεῖος)].